Enn ein sjúkrasaga af honum Kriss mínum

Well well well
þá erum við Kriss nýlega komin heim!!! Jábbs við fórum til Doksa sem okkur leist bara líka svona vel á hann sá strax að hann Kriss minn var ekki eins og hann á að vera... Hann ákvað að taka strepptó test þar sem Kriss er með svo slæman hósta!!! En strepptó voru ekki til staðar, en hins vegar ákvað þessi ágæti maður aðs enda okkur AFTUR upp á Barnaspítala til að drengurinn fengi vökva beint í æð og almennilega blóðprufu... Þessi perla sendi sem sagt bréf meðan við keyrðum niður eftir... Kriss minn lá eins og skata meðan við biðum eftir því að komast að, svo kom loksins að okkur og við fórum sem sagt í gegnum sama pakkann og í gær Kriss vigtaður og hlustaður hátt og lágt og svo var ákveðið að taka strax blóðrprufu (sem gekk svona alveg ágætlega og minn maður SVAKA STERKUR enda sonur mömmu sinnar, en það tókst ekki fyrsta stungan, heldur ekki önnur svo það var ákveðið að skipta um hendi og þar gekk þetta eins og smurt). En eftir blóðprufuna fengum við að fara inn á fínt herbergi þar sem Kriss fékk þennan líka fína Lazyboy stól, þar var flatskjár og dvd og var minn maður sko sáttur við það. Svo var sett næring í æð sem gekk svona líka vel, Kriss hafði það svo gott að hann náði að sofna... jábbs þreyttur maður hann sonur minn!!!... Inn á herbergið hjá okkur kom líka lítill stubbur sem grenjaði út í eitt en minn maður SVAF svo notalegt var þetta... Kriss fékk fyrst eitthvað jukk svo eitthvað annað jukk.... Og hvað ég var ánægð þegar hann bað um ristað brauð já ég BROSTI sko allan hringinn... Hann fékk brauðið sem hann borðaði með bestu lyst og drakk með vá hvað ég var glöð sá að strákurinn minn var kominn með ROÐ í kinnar og alles.... Þegar við fengum svo að fara heim þá var ég svo glöð.... Montaði mig þvílíkt á leiðinni...
En já kemur alltaf EN í sögunni hjá okkur Kriss... Við erum að tala um við komum inn og Kriss þurfi á klóið sem var sko ekki gott mál við erum að tala um að hann var með pípandi niðurgang (skilað brauðinu niður aftur og gott betur en það, sá alveg brauðbitana) og gerði hann svo gott betur en það hann ÆLDI líka... Já sæll.... Mér leist ekkert á þetta svo ég hringdi niður á Barnaspítala og fékk þar þær upplýsingar að við ættum bara að halda okkur heima og sjá hvernig drengurinn yrði á morgun... Ef hann versnar (veit ekki hvernig það er hægt) þá eigum við að koma bara strax aftur niður eftir.. Gaman að því eða þannig....
Við Kriss verðum því bara heima á morgun, Kristín og Co. ætla svo að koma meðan ég fer í skólann og vera með þá bræður á meðan... Já já nóg að gerast hjá okkur eins og alltaf....
Nú verður drengurinn bara að vera duglegur að drekka á morgun svo við getum farið að láta lífið ganga sinn vanagang aftur... Þetta getur haldið áfram svona ENDALAUST... Við erum bara kominn með alveg nóg....
Segjum þetta gott af sjúkrasögu í bili...
Over and out..
Berglind